Ta książka trafiła do mnie w momencie, gdy czułam, że moje życie nie należy do mnie. Historia Beaty dała mi nie tylko pocieszenie, ale przede wszystkim praktyczne narzędzia do zmiany.

Dawno żadna powieść nie poruszyła mnie tak głęboko. To jakby ktoś opisał moje własne doświadczenia, ale jednocześnie pokazał drogę wyjścia! Świetnie się czyta!

Rzadko spotykam publikacje, które tak umiejętnie łączą wiedzę teoretyczną z głębokim zrozumieniem ludzkiej natury. Agnieszka mistrzowsko wplata w narrację zasady Totalnej Biologii, pokazując, jak ciało przechowuje nasze nierozwiązane konflikty. Sposób, w jaki opisuje biologiczne programy konfliktowe Beaty – od bólu w biodrze po problemy jelitowe – jest jednocześnie fachowy i przystępny. To książka, którą będę polecać swoim pacjentom, ale też kolegom terapeutom. Wreszcie ktoś pokazał, że prawdziwa przemiana nie polega na ‘naprawianiu’ siebie, ale na integracji wszystkich części naszej osobowości, nawet tych, które uważamy za ‘złe’ czy ‘niewłaściwe’

Moja relacja z córką była w kryzysie od lat. Ciągłe kłótnie, wzajemne pretensje, poczucie, że mówimy do siebie w obcych językach. Czytając o tym, jak Beata stopniowo rozumie swoje wzorce rodzinne i to, jak przekazuje córce własne nie przemienione rany, widziałam siebie jak w lustrze. Najbardziej poruszyła mnie scena, gdy Beata przestaje próbować być ‘idealną matką’ i pozwala sobie być po prostu… człowiekiem. Z błędami, z bólem, ale prawdziwa. To zmieniło moje podejście do macierzyństwa. Przestałam się wstydzić tego, że nie mam wszystkich odpowiedzi, i zaczęłam dzielić się z córką swoimi prawdziwymi emocjami. Nasza relacja powoli się odbudowuje.

Przeczytałam setki książek o transformacji i rozwoju osobistym, ale ‘Beata’ wyróżnia się czymś wyjątkowym – autentycznością procesu. Agnieszka nie sprzedaje nam szybkich rozwiązań ani magicznych pigułek na szczęście. Pokazuje prawdziwą drogę zmiany: powolną, czasem bolesną, ale głęboką i trwałą. Sposób, w jaki opisuje techniki EFT i medytacji, nie jako cudowne narzędzia, ale jako elementy codziennej praktyki, które powoli zmieniają nasz sposób bycia w świecie, jest niezwykle wartościowy. Ta książka to must-have dla każdego, kto pracuje z ludźmi, ale też dla każdego, kto szuka inspiracji do własnej transformacji. To nie jest kolejny poradnik – to prawdziwa mapa duszy.

Czytając historię Beaty, miałam wrażenie, że ktoś opisuje moje własne życie. Te same lęki, ta sama tęsknota za domem, to samo poczucie, że żyje się w dwóch światach jednocześnie. Kiedy dotarłam do rozdziału o spotkaniu z córką, płakałam tak, że musiałam odłożyć książkę. To nie jest słodka bajka o happy endzie – to prawdziwa, surowa opowieść o tym, jak trudne jest odnalezienie siebie, gdy przez lata udawało się kogoś innego. Agnieszka napisała to z taką empatią i zrozumieniem, że czułam się widziana i zrozumiana. Ta książka dała mi odwagę, by zadzwonić do mojej córki po dwóch latach milczenia.